We lossen genderproblemen niet op met quota

DE&I staat de laatste jaren bij iedereen in het middelpunt van de belangstelling, nu de normen in organisaties veranderen en er bij het werven van talent naar wordt gestreefd om aan de quota's te voldoen. Het concept van het bevorderen van diversiteit, gelijkheid en inclusie op de werkplek is nobel, daar bestaat geen twijfel over, maar we zullen diversiteitskwesties nooit alleen met cijfers kunnen oplossen.

Ik werk nu al meer dan 15 jaar met toporganisaties en hun besturen, en veel van hen worstelen met diversiteitskwesties.

Mijn eigen probleem met opgelegde diversiteit is dat het meestal wordt voorgesteld als een strijd en iets dat we moeten bestrijden en oplossen. "Er zijn niet genoeg vrouwen in de directiekamer." "Vrouwen moeten het glazen plafond doorbreken." "We moeten ons omhoog vechten."

De kapitalistische ideologie moedigt conflicten aan en bevordert verdeeldheid tussen winnaars en verliezers - en ik zie deze tactiek duidelijk terug in alle huidige DE&I-debatten. Persoonlijk denk ik dat we onze strijdlustige houding moeten laten varen en het idee van een gevecht helemaal moeten verwerpen. In plaats daarvan moeten we de tijd nemen voor zelfreflectie en ons bewust worden van wie we zijn als individuen en uiteindelijk als groepen.

Succesvol samenwerken draait om energie en bedrijven moeten die realiteit accepteren.

Ik stel voor dat we onszelf deze belangrijke vragen stellen: Waar liggen onze mannelijke en vrouwelijke energieën en in welke context openbaren ze zich? Wat voor groep zijn we als we samenkomen? Worden onze bijeenkomsten gevoed door mannelijke of vrouwelijke energie? Zijn we in staat om van de ene kant van het spectrum naar de andere kant te gaan en daar te blijven? Wat triggert ons, zowel individueel als als groep? Dienen onze reacties ons doel?

Meer vrouwen in de bestuurskamer zal niets veranderen als we niet ook aandacht besteden aan hoe we onze mannelijke/vrouwelijke energieën gebruiken. Stel dat ons bestuur bestaat uit acht mannen en twee vrouwen. In dergelijke door mannen gedomineerde contexten is het vaak zo dat vrouwen zich aanpassen aan de mannelijke meerderheid en ook in hun mannelijke energie gaan handelen, omdat ze geloven dat dit van hen verwacht wordt.

Als we ons niet bewust zijn van hoe we onze mannelijke/vrouwelijke energieën gebruiken, sluipen groepsdynamische mechanismen zoals groepsdenken en groepsdruk naar binnen en nemen ze het over. Twee vrouwen kunnen de mannelijke energie in een groep niet uitbalanceren als we ons onbewust gedragen. De minderheid zal altijd de verleiding voelen om ofwel te rebelleren tegen een gedrag en het tegenovergestelde te doen, ofwel te assimileren en hetzelfde te worden.

Terwijl we DE&I op de werkplek integreren, moeten we tegelijkertijd accepteren dat we allemaal, ongeacht ons geslacht, uit zowel mannelijke als vrouwelijke energieën bestaan. Probeer je eigen reacties, triggers en gedragingen te begrijpen. En als je een sterke, toegewijde groep bent die de uitdaging wil aangaan, bespreek dit dan misschien in je volgende vergadering. Je zou een wereld van mogelijkheden kunnen openen.

*Dank aan Charles Deluvio voor het delen van zijn foto!